بررسی تاثیر دباغی بر تطهیر پوست میته از دیدگاه فریقین

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسندگان

1 دانش‌پژوه سطح4 حوزۀ علمیۀ خراسان

2 استادیار گروه علوم قرآنی و فقه جعفری پژوهشکده علوم اسلامی بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی، استاد سطوح عالی حوزه و دانشگاه مشهد

3 دانش آموختۀ سطح4 حوزۀ علمیۀ خراسان

چکیده

فقهای فریقین درباره استفاده و تجارت پوست حیوان حرام‌گوشت یا حیوان حلال‌گوشت میته اعم از مردار یا غیرمذکی، اختلاف دارند. همچنین نسبت به این‌که پس از دباغی می‌شود از پوست این حیوانات استفاده کرد یا نه اقوال متعددی وجود دارد. شافعیه دباغی را مُطهِّر پوست حیوانات به‌جز سگ و خوک می‌دانند و استفاده از پوست را پس از دباغی جایز شمرده‌اند. حنفیه نیز همین نظر را دارند با این فرق که آن‌ها دباغی را برای پوست سگ هم مُطهِّر می‌دانند. ولی امامیه، اکثر حنابله و مالکیه دباغی را از مُطهِّرات پوست نمی‌دانند. برخی نیز مانند لیث و ابن تیمیه فقط استفاده و خریدوفروش پوست حیوان حلال‌گوشت میته بعد از دباغی را جایز می‌دانند و استفاده از سایر پوست‌های حیوانات میته را چه قبل و چه بعد از دباغی به علت نجاست این پوست‌ها حرام می‌دانند. هرکدام از این سه گروه برای نظر خود به ادله‌ای استناد کرده‌اند. در این پژوهش که به شیوه توصیفی-تحلیلی و با استفاده از اسناد کتابخانه‌ای، به سرانجام رسیده، این ادله مورد ارزیابی قرارگرفته و این نتیجه در دسترس قرار می‌گیرد که استفاده از پوست دباغی‌شده در مصارفی که مرتبط با طهارت است همچون نماز و طواف اشکال دارد و در غیر این مصارف در اموری که منفعت محلله دارد جایز است.همچنین خرید و فروش پوست میته در مواردی که منفعت محلله ای دارد با توجه به حدیث تحف العقول که می‌گوید اگر شیء حرامی را به خاطر منفعت محلله مورد معامله قرار دهید مانعی ندارد، جایز می باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار